Wie ben ik.

Henriette Horlings. geboren in 1956, samenwonend en moeder van 2 grotere kinderen (17 en 20 jaar).
Tijdens en na mijn studie sociale pedagogiek in 1982, heb ik met jongeren gewerkt in buurthuizen, met meisjes bij vrouw&techniek projecten en heb ik studenten begeleid in het (technisch) HBO. Van 2003 tot 2007 heb ik de opleiding voor beeldend therapeut aan de Academie De Wervel in Zeist gevolgd, om mijn kunstzinnige kwaliteiten te versterken, maar ook om de kracht van beelden en beeldend werken in mijn begeleidingstrajecten in te kunnen zetten.

Door kunst wordt het stof van het dagelijks leven van onze ziel gewist, zei Pablo Picasso.
Dat is ook mijn ervaring. Beeldhouwen brengt me dichter bij mezelf, geeft me rust en ruimte, omdat ik als ik aan het beeldhouwen ben, genoeg heb aan wat er dan is, gebeurt.
Ik maak graag grote, expressieve houten beelden, met een eigen verhaal. Meestal met hout uit de Utrechtse Heuvelrug, omdat in hout het leven, maar ook het vergankelijke zo zichtbaar en in de beelden tastbaar is. De laatste jaren maak ik ook portretten van klei, hout en steen, eigenlijk een oude hobby, zo zat ik in mijn middelbare schooltijd altijd al mensen na te tekenen in de bus…